Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για τις δημόσιες απαντήσεις του Ματίας Αλμέιδα σε θέματα που κάνουν κακό στον ίδιο και κατ’ επέκταση επηρεάζουν αρνητικά την ΑΕΚ.
Είναι ανώφελη η προσέγγιση για το αν είναι πολλοί ή λίγοι, ο αέναος κόσμος των social media, εμπεριέχει τα πάντα: τοξικότητα, καλοσύνη, θρασύδειλους και τολμηρούς, ανωριμότητα, καθαρές και βρώμικες φωνές, επιθετικότητα αλλά και τάση για συσπείρωση.
Θα βρεις τα πάντα εκεί σε ιλιγγιώδεις αριθμούς, οπότε αν μείνεις περισσότερο απ’ όσο πρέπει, θα βουλιάξεις στη δίνη τους.
Υπάρχει επίσης, κάτι ακόμα το οποίο ισχύει για όλους μας στη ζωή: όταν κάτι δεν μπορείς να αλλάξεις, μην το προσπαθείς περισσότερο απ’ όσο σου το επιτρέπει ο ψυχισμός σου. It is what it is!
Είναι ξεκάθαρο ότι ο Ματίας Αλμέιδα επηρεάζεται πολύ απ’ όλο αυτό που έχει στηθεί γύρω του, το πάθαινε ακόμη κι όταν ήταν σημαντικά λιγότεροι εκείνοι που δεν τον ήθελαν στην ομάδα, ή “έχτιζαν” τη ρητορική τους γύρω από αυτό το σκεπτικό όταν δεν τολμούσαν να το πουν έτσι ευθέως.
Αναλογιστείτε λοιπόν, τώρα που είναι ολοένα κι αυξανόμενη η τάση αυτή, λαμβάνοντας έκφραση με τρόπο απόλυτο και αίτημα αδιαπραγμάτευτο την απομάκρυνσή του, πόσο πολύ επηρεάζεται αφήνοντας τον εαυτό του να είναι βαθιά βουτηγμένος σε αυτήν την κατάσταση.
Και στο τέλος της ημέρας, αυτό είναι που κάνει κακό στον ίδιο και κατ’ επέκταση στην ομάδα.
Η ΑΕΚ νίκησε τον Ολυμπιακό με 2-0, είχε μία ομολογουμένως καλή παρουσία, έκανε ένα εξαιρετικό ματς.
Υπάρχει όμως, κι η άλλη όψη του νομίσματος, επίσης ατόφια κι ειλικρινής, η οποία μας παρουσιάζει τη δική της αλήθεια.
Δεν έκανε και κάτι σπουδαίο, ήταν μία νίκη απέναντι σε έναν αντίπαλο που είχε επικρατήσει με 6-0, εμφανώς πιο χαλαρό απ’ ότι θα ήταν αν η πρόκριση παιζόταν, δίχως ιδιαίτερη διάθεση και κίνητρο.
Θα πείτε, πρόβλημά τους. Ναι, πρόβλημά τους, αλλά στην ουσία δεν αλλάζει κάτι για τη σημαντικότητα της κιτρινόμαυρης νίκης ούτε αυτή πρέπει να χρησιμοποιηθεί με τέτοιο τρόπο που να γίνεται πρόβλημα δικό της.
Ο κανόνας που, καλώς ή κακώς δεν συναντά την εξαίρεση
Ήταν κάτι απαραίτητο για την ψυχολογία όλων, ένα φρένο στον κατήφορο των ανεπιτυχών αποτελεσμάτων, μια νίκη ύστερα από πέντε αγώνες χωρίς τέτοια. Έως εκεί!
Νίκη η οποία πολύ εύκολα θα ξεχαστεί σαν να μην υπήρξε ποτέ, σα να μην πέρασε καν στο βιβλίο της ιστορίας με τις αναμετρήσεις των δύο ομάδων, αν η ΑΕΚ ηττηθεί από τον Παναθηναϊκό.
Είναι αυτό που λέμε, εδώ σε θέλω μάστορα!
Τώρα που η μπάλα καίει, τώρα που υπάρχει μπροστά ένας τελικός για τη δεύτερη θέση.
Τώρα που πρέπει η ομάδα να καλύψει την εντός έδρας ήττα από τον ΠΑΟΚ, να σηκώσει κεφάλι και να πάρει ένα μεγάλο διπλό.
Τώρα που όλοι περιμένουν να φανεί στο γήπεδο ότι υπάρχει πραγματική βελτίωση και κατανόηση της πραγματικότητας.
Δεν θυμάμαι ποτέ στα περίπου 25 χρόνια που ασχολούμαι ενεργά με το ρεπορτάζ της ΑΕΚ έναν προπονητή που να έχει τέτοιο ατόφιο δέσιμο με τη συγκεκριμένη ομάδα, να πολεμάει τόσο ανοιχτά για να κρατήσει τη θέση του σε αυτήν, να προσπαθεί να ανοίξει το μυαλό όσων εκείνος θεωρεί ότι δεν βλέπουν τη μεγαλύτερη εικόνα της δουλειάς του.
Είναι πραγματικά δεμένος με αυτό το club και με αυτό που κάνει στην ΑΕΚ, ούτε ασφαλώς παραμένει σε αυτήν επειδή κάποιοι με φαντασία νοσηρή ερμηνεύουν ότι το κάνει επειδή -τάχα μου- έχει να παίρνει 5 εκατομμύρια ευρώ ως αποζημίωση.
Αν απολυθεί το καλοκαίρι, θα έχει να παίρνει λιγότερα από ένα εκατομμύριο ευρώ και σίγουρα έχει αρκετά χρήματα για να μην τον ενδιαφέρει καν αυτό.
Από κει και πέρα, ωστόσο, περνάει το μήνυμα στα αποδυτήρια ότι είναι πολλοί πλέον εκείνοι που θέλουν να τον δουν εκτός ΑΕΚ κι αυτό δεν ξέρω κατά πόσο βοηθάει στο οτιδήποτε.
Να διαπιστώνουν δηλαδή οι ποδοσφαιριστές για τον προπονητή τους ότι με το να μιλάει δημόσια και κατ’ εξακολούθηση για τη δουλειά του, μάχεται για να την κρατήσει προσπαθώντας το μέσα από τοποθετήσεις σε συνεντεύξεις Τύπου.
Δεν είναι χρήσιμο επίσης αυτό ούτε για τη διοίκηση της ΑΕΚ που ακόμα και αν έχει αποφασίσει να συνεχίσει μαζί του, δεν μπορεί να τοποθετηθεί τούτη τη στιγμή γι’ αυτό και από τη στιγμή που δεν έχει ολοκληρωθεί η ποδοσφαιρική διαδικασία.
Ο Ματίας Αλμέιδα μιλάει πολλές φορές για το πόσο απλό είναι το ποδόσφαιρο και η αποδοχή που πρέπει να υπάρχει στη νίκη και στην ήττα.
Το ίδιο ισχύει όμως και για τη θέση του προπονητή. Κρίνεται και θα κρίνεται πάντα στο σήμερα, ό,τι κι αν έχει προηγηθεί στο παρελθόν, είτε καλό, είτε κακό.
Μπορεί να ακούγεται πικρό, όμως ισχύει για όλους. Ίσως δε να είναι ένα από τα λιγοστά πράγματα στον κόσμο που δεν χωρούν εξαίρεση διότι ακόμα κι αν τη συναντήσουν κάποια στιγμή, στο τέλος τα αποτελέσματα θα νικήσουν τον χρόνο.
"Αν τα βίντεο δεν έχουν φορτωθεί, κάντε ανανέωση της Σελίδας"
ΠΗΓΗ: enwsi.gr
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια